در اين شکايتنامه که در دادگاه فدرال سان فرانسيسکو ثبت شده است، آمده است: توئیتر به صورت محرمانه از پيامهاي مستقيم و خصوصي کاربران جاسوسي ميکند. به محض اينکه کاربري يک پيام خصوصي بفرستد، توئیتر آن را رهگيري کرده، ميخواند و در برخي مواقع حتي آن را تغيير ميدهد.
در اين شکايت همچنين به اين مساله اشاره شده است که توئیتر آدرسهاي يو آر ال را کوتاه ميکند. به عنوان مثال اگر فردي يک لينک را از طريق پيام خصوصي ارسال کند، توئيتر اين آدرس وب را به لينک t.co تغيير ميدهد و در همين حال آدرس اصلي را هم به دو کاربر نشان ميدهد.
اگرچه اين تغييرات از طريق الگوريتمهاي توئيتر انجام ميشود، اين اقدام از سوي گروه شاکيان همچنان اشتباه و ناقض قانون حريم خصوصي ارتباطات الکترونيک و نيز قوانين حريم خصوصي کاليفرنيا محسوب ميشود.
در متن شکايت نمونهاي براي اين مساله ذکر شده است. زماني که لينک نيويورک تايمز را براي فردي ارسال ميکنيد، اين ليک فورا به http://t.co/CL2SKBxr1s تغيير ميکند. اين درست همانند يک واسطه عمل ميکند و دادهها را درباره اينکه افراد به کجا ميروند و ميآيند را ضبط ميکند و پس از وقفهاي دوباره به آدرس www.nytimes.com تغيير ميکند.
طبق شکايتنامه، اين موارد مبناي حقوقي شکايت است چراکه توئيتر رسما گفته بود که سرويس پيام خصوصي جايگزين توئيتهاي عمومي است. توئيتر پيشتر اعلام کرده بود: با پيامهاي مستقيم در توئيتر ميتواند خصوصي ارتباط برقرار کرد و پيام خصوصي تنها ميان دو فردي که مکالمه شکل گرفته، قابل رويت است.